Czy "zielone" przystanki mają odwrócić uwagę od wycinki Lasu Solnickiego?

Szczegóły: Autor: Stanisław Bartnik; Opublikowano: 10 wrzesień 2019

Las Solnicki

Media rozpisują się o proekologicznej inicjatywie administracji Tadeusza Truskolaskiego pod hasłem "zielone" przystanki.

Tzw. "zielone" przystanki, to miejskie przystanki autobusowe z zielenią na dachu i nasadzeniem roślin z tyłu wiaty.

We wszystkich publikacjach przekazy w superlatywach: że ekologiczne, że antysmogowe... że produkują tlen. Magistrat chwali się, że każdy przystanek wytworzy rocznie do 10 kg tlenu.

Nikt za to nie wspomina o wyrębie Lasu Solnickiego choć Stowarzyszenie Łączy Nas Białystok w 2018 roku uruchomiło petycję w jego obronie, adresowaną do prezydenta Truskolaskiego. Mieszkańcy poinformowali o planowanej wycince 35 ha lasu i wskazali na zagrożenie niszczeniem łącznie 80 hektarów drzewostanu.

Przeczytaj treść petycji:

https://www.petycjeonline.com/nie_dla_wycinki_lasu_solnickiego?s=63377685

Jakie szkody dla lokalnego środowiska i poziomu smogu w Białymstoku wywoła tak wielki wyrąb lasu? W ostatnich latach, po rozpoczęciu sezonu grzewczego, w listopadzie, grudniu, styczniu, lutym coraz trudniej wieczorem otworzyć okno z uwagi na silny smog.

Wycinka lasu w sąsiedztwie miasta oraz wieloletnie systematyczne barbarzyńskie ścinanie drzew bezpośrednio w mieście nasila efekt smogu i poziom zanieczyszczenia powietrza.

Specjaliści podają, że dorosłe drzewo produkuje około 0,65 kg tlenu na dobę. 0,65 kg pomnożone przez okres wegetacyjny drzew liściastych (ok. 1/2 roku) szacunkowo daje 118 kg tlenu rocznie, a drzewa iglaste wytwarzają tlen również w okresie zimowym.

Z badań intensywności procesu fotosyntezy wynika, że w okresie wegetacyjnym z 1 m2 powierzchni liściowej drzew i krzewów trafia do powietrza atmosferycznego od 0,5 do ponad 1 kg czystego tlenu.

Do drzew dostarczających największe ilości tlenu w przeliczeniu na m2 liści należą: buk pospolity (1,1 kg), klon (1,1 kg), robinia akacjowa (1,1 kg), dąb (0,8 kg), lipa i jesion (0,7 kg). Podobne ilości tlenu wydzielają drzewa iglaste, takie jak sosna.

Według Lasów Państwowych jeden hektar lasu w ciągu 24 godzin wytwarza około 700 kilogramów tlenu. Zaspokaja to dobowe zapotrzebowanie 2500 osób. Czyli przy 35 hektarach w cyklu wegetacyjnym (½ roku) las zapewni tlen dla około 87,5 tysiąca osób. Ponadto jeśli drzewostan zawiera drzewa iglaste (np. sosna, świerk), to produkcja tlenu rozszerza się na miesiące poza okresem wegetacyjnym drzew liściastych.

Co powinniśmy robić by przeciwdziałać niszczeniu lasu i pogarszaniu jakości powietrza w mieście?

Oprócz podpisania petycji należy apelować do Truskolaskiego o jak najszybsze, masowe sadzenie drzew w Białymstoku, jeśli dojdzie do zniszczenia Lasu Solnickiego w skali, którą planuje administracja TT. Ubytek ten powinien być skompensowany nasadzeniami we wszystkich nadających się do tego miejscach.

W związku z wyborami i potencjalnie większym zainteresowaniem partii politycznych problemami społeczności, będziemy apelować do posłów o organizację programu masowych nasadzeń drzew w Białymstoku i okolicach.

Ciekawostki o drzewach i ich znaczeniu dla naszej egzystencji:

drzewo o wysokości ok. 25 metrów pochłania tyle CO2, ile dostarczają dwa gospodarstwa domów jednorodzinnych. Jeden hektar lasu pochłania tyle CO2, ile wytwarza samochód po przejechaniu 100 tys. km;
drzewa działają niczym olbrzymi klimatyzator w upalne letnie dni, ochładzając przy tym powietrze atmosferyczne;
oddziaływanie transpiracyjne jednego drzewa w ciągu roku, powodujące ochładzanie atmosfery można porównać do 10 pracujących non stop klimatyzatorów. Strategiczne rozmieszczenie drzew na terenach zurbanizowanych może obniżyć temperaturę powietrza o 8 stop. C, redukując o 30 proc. zapotrzebowanie na klimatyzację;
jedno dorosłe drzewo może wytranspirować latem do 450 l wody dziennie. Taki efekt daje 5 dużych klimatyzatorów działających 20 godzin na dobę i obniżających temperaturę otoczenia o 3-7 stop. C;
jedno drzewo w ciągu roku absorbuje ok. 3 tys. litrów wody opadowej i wprowadza do powietrza kilkaset jej litrów pod postacią pary;
jeden hektar lasu liściastego może zatrzymać a następnie stopniowo oddać środowisku 50 m3 wody;
obecność drzew wpływa pozytywnie na lokalny klimat, co pomaga zaoszczędzić od 20 do 50 proc. energii potrzebnej do ogrzewania;
drzewa są swoistym filtrem, doskonale pochłaniają i neutralizują substancje takie jak: dwutlenek węgla, dwutlenek siarki oraz metale ciężkie (ołów, kadm, miedź, cynk);
w leśnym powietrzu jest do 70 razy mniej chorobotwórczych zarazków niż w powietrzu miast i do 1000 razy mniej substancji szkodliwych dla zdrowia niż w pobliżu aglomeracji przemysłowych;
zalesiony pas ziemi o szerokości 250 m obniża hałas samochodowy o około 66%. Bez niego, by osiągnąć ten sam efekt, musielibyśmy odsunąć się od drogi aż o 2 km;
drzewa wiążą w sobie węgiel atmosferyczny przez asymilację dwutlenku węgla w procesie fotosyntezy. Pochłanianie CO2 odbywa się przez liście i igły drzew, w chloroplastach w tkance miękiszowej. Za sprawą energii słonecznej i wody, węgiel atmosferyczny, pochodzący z CO2 jest wiązany i wbudowywany w drewno;
jedno drzewo absorbuje średnio 1 tonę tego pierwiastka na każdy metr sześcienny przyrostu i produkuje przy tym 727 kg tlenu;
jeden hektar lasu pochłania rocznie nawet 3600 kg węgla, to mniej więcej tyle ile w ciągu godziny wydziela 200 osób;
metr kwadratowy gleby leśnej jest w stanie zmagazynować do 200 litrów wody a tylko jej wierzchnia, 10-centymetrowa warstwa zdolna jest przyjąć blisko 50 litrów wody opadowej;
jedno drzewo w ciągu roku absorbuje 2900 litrów wody deszczowej;
drzewa ograniczają zapylenie o ¾. Jedno drzewo w ciągu roku filtruje 28 kg substancji zanieczyszczających powietrze. W Chicago udowodniono, że drzewa, znajdujące się w tym mieście i na terenach okolicznych, usunęły z powietrza 5575 ton różnego rodzaju zanieczyszczeń w ciągu tylko jednego roku.