W walce o Saipan nikt nie dawał żadnych szans Japończykom. Ich wjątkowa odwaga sprawiła, że zdołali oni pokonać dwa bataliony Amerykanów.

Na zdjęciu od lewej por. Kazimierz Chmielewski „Rekin”, kpt. Romuald Rajs „Bury”, ppor. Mikołaj Kuroczkin „Leśny”, Józef Bandzo „Jastrząb”.

Romuald Szeremietiew jest znaną osobą publiczną, był opozycjonistą i więźniem politycznym w PRL oraz ministrem Obrony Narodowej już w wolnej Polsce. W latach 70 i 80 XX wieku był członkiem i współtwórcą wielu nielegalnych organizacji m.in.: NN (Nurt Niepodległościowy), ROPCiO (Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela), KPN (Konfederacja Polski Niepodległej), PPN (Polska Partia Niepodległościowa). Działalność opozycyjną rozpoczął od rozprowadzania biuletynu organizacji konspiracyjnej „Ruch”. Był współzałożycielem KPN w 1979 r., partii politycznej działającej jawnie, zgodnie z prawami człowieka, a więc w ramach obowiązującego ówcześnie porządku prawnego. Za tą działalność w procesie kierownictwa KPN, który trwał od 15 czerwca 1981 r. do 8 października 1982 r. został skazany przez sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego na 5 lat więzienia za „próbę obalenia ustroju PRL”. Po odsiedzeniu wyrok i rozłamie w KPN utworzył partię polityczną PPN, działającą w konspiracji. Z powodu swojej działalności niezależnej i opozycyjnej był stale inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa, w aktach SB występuje pod nazwą figurant „Taktyk”. Represjonowany, wielokrotnie aresztowany i pozbawiony pracy.

Urodziłam się 16 grudnia 1936 roku w miejscowości Hurby, gmina Buderarz, powiat Zdołbunów, województwo Wołyń. Z domu nazywam się Ostaszewska, córka Jana i Marii (z domu Zielińskiej). Byłam zbyt mała, aby się bronić i zbyt duża, żeby zapomnieć tragiczny dzień 2 czerwca 1943 roku. Wieczorem tego krytycznego dnia, mama całą piątkę dzieci przygotowywała do snu. Byliśmy w samych koszulkach (dla porządku podaję imiona i wiek mojego rodzeństwa: najstarszy brat, Marcel - 12 lat, siostra Lodzia - 10 lat, Irena - 6,5 roku, siostra Stasia - 4 lata, brat Tadzio - 1,5 roku).

Foto: wikipedia.org

Cechy urody wielu polskich dzieci, predysponowały je w czasie wojny do bycia Aryjczykami.

Aleksander Kamiński jest autorem słynnej lektury szkolnej „Kamienie na szaniec”. Następnie pisarz opisał ich dalsze dzieje w książce „Zośka i Parasol. Opowieść o niektórych ludziach i niektórych akcjach dwóch batalionów harcerskich”.

Epopeja druha Kamińskiego zawiera pasjonują opowieść o losach dwóch harcerskich batalionów Armii Krajowej „Zośka” i „Parasol”, odznaczonych Srebrnymi Krzyżami Virtuti Militari za bohaterstwo w powstaniu warszawskim.

B..

25 lipca 2014 roku delegowani przez Związek Strzelecki z Jednostki 4034 w Białymstoku Strzelcy pobrali ziemię z trzech miejsc pamięci znajdujących się na terenie Puszczy Białowieskiej. Ziemia ta docelowo ma trafić na Kopiec Marszałka Piłsudskiego w Krakowie w trakcie tegorocznych obchodów stulecia wymarszu I Kompanii Kadrowej. Certyfikaty potwierdzające miejsce, z którego ta ziemia pochodzi zostały wystawione przez Stowarzyszenie Historyczne im.Danuty Siedzikówny „Inki”. Ziemia została zdeponowana w kościele p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego i stamtąd w niedzielę 27 lipca po Mszy świętej sprawowanej w południe wyjechała do Białegostoku odprowadzona przez delegację mieszkańców Hajnówki.