W związku ze skargami dotyczącymi rozliczania kosztów ogrzewania i podgrzewu wody publikujemy informacje o zasadach rozliczeń.
Zgodnie z zapisem art. 45 a ust. 9. Prawa energetycznego, „Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku, tak aby wybrana metoda 1) zapewniała: (…) c) ustalanie opłat za zakupione ciepło w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej”.
W tym celu w każdym budynku wielolokalowym należy zamontować dwa ciepłomierze, które będą mierzyły pobór ciepła zużywanego do ogrzewania (ciepłomierz c.o.), oraz ciepła zużywanego do podgrzewu wody użytkowej (ciepłomierz c.w.u.).
Zgodnie z art. 45 a ust. 8. Prawa energetycznego, rozliczanie kosztów zakupu ciepła zużytego na ogrzewanie budynku, z podziałem na poszczególne lokale w budynku, odbywa się następująco:
„Koszty zakupu ciepła, o których mowa w ust. 2, rozlicza się w części dotyczącej:
1) ogrzewania, stosując metody wykorzystujące:
a) dla lokali mieszkalnych i użytkowych:
− wskazania ciepłomierzy,
− wskazania urządzeń umożliwiających indywidualne rozliczenie kosztów, niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych,
− powierzchnię lub kubaturę tych lokali,
b) dla wspólnych części budynku wielolokalowego użytkowanych przez osoby, o których mowa w ust. 2, powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokali.
Zgodnie z art. 45 a ust. 8. Prawa energetycznego, rozliczanie kosztów zakupu ciepła zużytego na przygotowanie ciepłej wody użytkowej, z podziałem na poszczególne lokale w budynku, odbywa się następująco:
„2) przygotowania ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie przez instalację w budynku wielolokalowym, stosując metody wykorzystujące:
a) wskazania wodomierzy ciepłej wody w lokalach,
b) liczbę osób zamieszkałych stale w lokalu.”
Koszty ogrzewania z kosztami podgrzania wody użytkowej nie powinny się łączyć, gdyż są to dwie oddzielne, nie związane ze sobą instalacje. Każda z instalacji ma swoje określone zastosowanie, a Prawo energetyczne jasno i precyzyjnie określa sposoby ich rozliczania na poszczególne lokale. Nikt przecież nie pije wody z grzejników, ani nie ogrzewa mieszkania ciepłą wodą z kranu. Straty ciepła, występujące podczas dystrybucji ciepłej wody użytkowej wewnątrz bryły budynku, stanowią integralną część kosztów jej przygotowania i tak powinny być rozliczone.
Rozliczanie kosztów ciepłej wody na powierzchnię lokali za pomocą ciepłomierzy lub urządzeń wskaźnikowych (podzielników kosztów) jest absurdem. Prawo energetyczne art. 45 a ust. 8. dopuszcza do rozliczeń kosztów podgrzewu wody użytkowej tylko dwa sposoby – wodomierze albo liczbę osób zamieszkałych na stałe w lokalu.
W opracowaniu wykorzystano grafikę z broszury firmy Ista „Einbau von Wärmezählern zur Ermittlung der Warmwasserkosten wird Pflicht” www.ista.de
