Wzywamy Radę Nadzorczą i Zarząd Białostockiej Spółdzielni Mieszkaniowej do zaprzestania łamania prawa!
W związku z licznymi skargami mieszkańców spółdzielni BSM w Białymstoku zgaszających nieprawidłowości w rozliczaniu kosztów ogrzewania oraz kosztów ciepłej wody, przypominamy organom statutowym spółdzielni BSM o obowiązku przestrzegania art. 45a ustawy prawo energetyczne.
Znowelizowany art. 45a daje użytkownikom lokali prawo wyboru metody rozliczania kosztów ogrzewania. Zarządcy nie wolno tworzyć regulaminów uniemożliwiających rozliczenie kosztów c.o. wyłącznie w oparciu o jedną metodę, np. podzielniki ciepła. Bowiem zgodnie z art. 45a ust. 12, regulamin musi dopuszczać możliwość alternatywnego systemu rozliczania kosztów c.o. Wypełnienie uprawnienia określonego w ust. 12 wynika z dopuszczonego prawem sposobu rozliczenia ciepła opisanego w ust. 8.
Ponadto podkreślić należy, że zarządca w żaden sposób nie może karać użytkowników lokali, którzy odmówili stosowania podzielników kosztów i wybrali rozliczenie w oparciu o metraż lokalu, ponieważ ewentualne sankcje dotyczą wyłącznie tych użytkowników, którzy będąc rozliczanymi z użyciem ciepłomierzy, podzielników, wodomierzy, dokonają ingerencji w te urządzenia lub odmówią odczytu albo sfałszują wskazania. Tylko w takim przypadku zarządca może ewentualnie dochodzić odszkodowania w postępowaniu sądowym. Sankcje określone w ust. 11a absolutnie nie dotyczą osób, które złożą (na podstawie ust. 12) wniosek o alternatywny dla podzielników system rozliczania kosztów c.o.
Poniżej brzmienie ust. 12:
W przypadku stosowania w budynku wielolokalowym metody, o której mowa w ust. 9, wykorzystującej wskazania urządzeń wymienionych w ust. 8 pkt 1 lit. a tiret drugie, regulamin rozliczeń powinien dopuszczać możliwość zamiennego rozliczania opłat za ciepło dla lokali mieszkalnych lub użytkowych na podstawie ich powierzchni lub kubatury oraz określać warunki stosowania zamiennego rozliczania.
W związku z powyższym twierdzenia zawarte w pismach administracji osiedli kierowanych do członków spółdzielni BSM o rzekomej "niedopuszczalności rezygnacji z podzielników", warunkowanie zmiany systemu rozliczania przejściem wszystkich lokali na system niepodzielnikowy, a także sugerowanie ewentualnego stosowania karnej stawki ryczałtowej w przypadku braku podzielników ciepła w lokalu - jest rażąco sprzeczne z art. 45a prawa energetycznego. Przypominamy, że zgodnie z art. 58 kodeksu cywilnego regulamin taki jest nieważny wskutek sprzeczności z ustawą.
Oprócz naruszania art. 45a w zakresie rozliczania kosztów ogrzewania, zarząd BSM niezgodnie z ustawą dokonuje rozliczenia kosztów zużycia ciepłej wody. Artykuł 45a zobowiązuje zarządcę do rozliczenia na podstawie wskazań wodomierzy ewentualnie zamiennie odpowiednio do liczby osób zamieszkałych w lokalu. Poniżejbrzmienie przepisu:
8. Koszty zakupu ciepła, o których mowa w ust. 2, rozlicza się w części dotyczącej:
1) ogrzewania, stosując metody wykorzystujące:
a) dla lokali mieszkalnych i użytkowych:
− wskazania ciepłomierzy,
− wskazania urządzeń umożliwiających indywidualne rozliczenie kosztów, niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych,
− powierzchnię lub kubaturę tych lokali,
b) dla wspólnych części budynku wielolokalowego użytkowanych przez osoby, o których mowa w ust. 2, powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokali;
2) przygotowania ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie przez instalację w budynku wielolokalowym, stosując metody wykorzystujące:
a) wskazania wodomierzy ciepłej wody w lokalach,
b) liczbę osób zamieszkałych stale w lokalu.
Wobec powyższego dokonane przez BSM rozliczenie kosztów podgrzania wody w oparciu powierzchnię użytkową lokali jest niedopuszczalne w rozumieniu ustawy.
Reasumując, wyznaczamy zarządowi spółdzielni BSM 30-dniowy termin na dokonanie prawidłowego, zgodnego z art. 45a, rozliczenia kosztów zużycia ciepłej wody oraz dostosowanie regulaminu rozliczania kosztów centralnego ogrzewania do wymagań znowelizowanego art. 45a.
Stanisław Bartnik
Artykuł 45a prawa energetycznego
Opłaty za dostarczane do odbiorcy paliwa gazowe, energię elektryczną lub ciepło
1. Przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie cen i stawek opłat zawartych w taryfie lub cen i stawek opłat ustalanych na rynku konkurencyjnym, o którym mowa w art. 49 zwolnienie z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia, ust. 1, wylicza opłaty za dostarczane do odbiorcy paliwa gazowe, energię elektryczną lub ciepło.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem udzielonych odbiorcy upustów i bonifikat, stanowią koszty zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła dostarczanych do budynku, w którym znajdują się lokale mieszkalne i użytkowe, zamieszkane lub użytkowane przez osoby niebędące odbiorcami.
3. Przedsiębiorstwo energetyczne udziela upustów lub bonifikat, o których mowa w ust. 2, za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców w wysokości określonej w taryfie lub w umowie.
4. Koszty zakupu, o których mowa w ust. 2, są rozliczane w opłatach pobieranych od osób, o których mowa w ust. 2. Wysokość opłat powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła.
5. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio do ustalania przez odbiorcę - właściciela lub zarządcę budynku opłat dla osób, o których mowa w ust. 2, do których ciepło dostarczane jest z własnych źródeł i instalacji cieplnych.
6. W przypadku gdy wyłącznym odbiorcą paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła dostarczanych do budynku jest właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego, jest on odpowiedzialny za rozliczanie na poszczególne lokale całkowitych kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła.
7. Jeżeli miejsce zainstalowania układu pomiarowo-rozliczeniowego służącego do rozliczeń kosztów zakupu ciepła jest wspólne dla dwóch lub więcej budynków wielolokalowych albo dwóch lub więcej grup lokali lub lokali, właściciele lub zarządcy tych budynków lub lokali są obowiązani wyposażyć:
1) budynki te i grupy lokali w ciepłomierze;
2) lokale, tam gdzie jest to technicznie wykonalne i opłacalne, w ciepłomierze lub wodomierze ciepłej wody użytkowej.
8. Koszty zakupu ciepła, o których mowa wust. 2, rozlicza się w części dotyczącej:
1) ogrzewania, stosując metody wykorzystujące:
a) dla lokali mieszkalnych i użytkowych:
− wskazania ciepłomierzy,
− wskazania urządzeń umożliwiających indywidualne rozliczenie kosztów, niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych,
− powierzchnię lub kubaturę tych lokali,
b) dla wspólnych części budynku wielolokalowego użytkowanych przez osoby, o których mowa w ust. 2, powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokali;
2) przygotowania ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie przez instalację w budynku wielolokalowym, stosując metody wykorzystujące:
a) wskazania wodomierzy ciepłej wody w lokalach,
b) liczbę osób zamieszkałych stale w lokalu.
9. Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku, tak aby wybrana metoda:
1) zapewniała:
a) energooszczędne zachowania,
b) zachowanie prawidłowych warunków eksploatacji budynku i lokali w zakresie temperatury i wentylacji, określonych w przepisach prawa budowlanego, lub
c) ustalanie opłat za zakupione ciepło w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej;
2) w zależności od warunków technicznych budynków i lokali uwzględniała:
a) ilość ciepła dostarczanego do lokalu z pionów grzewczych lub przenikania między lokalami oszacowanego w szczególności na podstawie rejestracji temperatury powietrza w lokalu, jeżeli jest to technicznie możliwe i ekonomicznie uzasadnione,
b) współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku.
10. Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną metodę, o której mowa w ust. 9, w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku, zwanego dalej "regulaminem rozliczeń"; regulamin rozliczeń podaje się do wiadomości osobom, o których mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia do stosowania.
11. W przypadku gdy właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadził metodę, o której mowa w ust. 9, wykorzystującą ciepłomierze i urządzenia wymienione w ust. 8 pkt 1 lit. a tiret drugie oraz pkt 2 lit. a, osoba, o której mowa w ust. 2, udostępnia swoje pomieszczenia w celu zainstalowania lub wymiany tych ciepłomierzy i urządzeń oraz umożliwia dokonywanie ich kontroli i odczytu wskazań w celu rozliczania kosztów zużytego ciepła w tym budynku.
11a. Jeżeli użytkownik lokalu nie udostępni właścicielowi lub zarządcy budynku ciepłomierzy, wodomierzy lub urządzeń umożliwiających indywidualne rozliczenie kosztów, niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, w celu dokonania ich odczytu albo użytkownik lokalu dokona ingerencji w ten przyrząd lub urządzenie w celu zafałszowania jego pomiarów lub wskazań, właściciel lub zarządca budynku może:
1) dochodzić od użytkownika tego lokalu odszkodowania albo
2) obciążyć użytkownika tego lokalu, w okresie rozliczeniowym, kosztami ogrzewania w wysokości nie wyższej niż iloczyn średniej wartości kosztów ogrzewania:
a) m3 kubatury budynku wielolokalowego i kubatury lokalu użytkowanego albo
b) m2 powierzchni budynku wielolokalowego i powierzchni lokalu użytkowanego.
12. W przypadku stosowania w budynku wielolokalowym metody, o której mowa w ust. 9, wykorzystującej wskazania urządzeń wymienionych w ust. 8 pkt 1 lit. a tiret drugie, regulamin rozliczeń powinien dopuszczać możliwość zamiennego rozliczania opłat za ciepło dla lokali mieszkalnych lub użytkowych na podstawie ichpowierzchni lub kubatury oraz określać warunki stosowania zamiennego rozliczania.
13. W przypadku gdy ilość ciepła dostarczonego do budynku wielolokalowego w ciągu kolejnych 12 miesięcy przekracza 0,40 GJ w odniesieniu do m3 ogrzewanej kubatury budynku lub 0,30 GJ w odniesieniu do m3 przygotowanej ciepłej wody, właściciel lub zarządca budynku wykonuje audyt energetyczny tego budynku w celu określenia przyczyn nadmiernej energochłonności i wskazania sposobów ograniczenia zużycia ciepła przez ten budynek lub zmiany zamówionej mocy cieplnej.
