Propaganda klimatyczna wywiera ogromny wpływ na społeczeństwa, zwłaszcza najmłodsze pokolenie, które nie posiadając doświadczenia życiowego, zdecydowanie łatwiej pada ofiarą narracji o rzekomo nadchodzącej nieuchronnej zagładzie.
Na wstępie należy stwierdzić, że film przekazuje dobre wiadomości dla młodego pokolenia. Wbrew twierdzeniom propagandystów życie na Ziemi nie jest zagrożone. Naukowcy wyczerpująco demaskują szerzone kłamstwo klimatyczne.
W filmie zaprezentowano uwarunkowania decydujące o klimacie na Ziemi, wyjaśniono przyczyny wahań temperatury oraz omówiono czasowe cykle zmian. Odniesiono się też do kwestii ilości dwutlenku węgla w atmosferze i jego znaczenia dla życia.
W materiale firmowym ujawniono również mechanizmy ogólnoświatowej, zakłamującej rzeczywistość akcji propagandowej, a także kulisy szantażowania i dyskryminowania naukowców ujawniających prawdę o klimacie. Z wypowiedzi badaczy wynika, że wszystkim kwestionującym politycznie narzuconą narrację odbierano fundusze na badania, szykanowano w środowiskach naukowych, odmawiano publikacji wyników badań w mediach głównego nurtu itd.
W ocenie ekspertów ogólnoświatowa kampania "walki ze zmianami klimatycznymi" jest w rzeczywistości pretekstem do podejmowanych prób centralizacji władzy na poziomie globalnym, z zakusami zaprowadzenia tzw. rządu światowego - ustanowienia systemu władzy o cechach totalitarnych.
Do realizacji diabolicznego planu zniewolenia, grupy interesów pod szyldem klimatycznym dążą do uzyskania kontroli nie tylko nad państwami, ale również budowania systemu zniewolenia jednostki. By "chronić klimat" chcą bezpośrednio decydować o eksploatacji zasobów Ziemi, wielkości populacji ludzkiej, a także zarządzać egzystencją jednostki określając co będzie jadła (np. robaki zamiast wołowiny czy drobiu), w jaki sposób mieszkała (miasta 15-minutowe), w co ubierała, dokąd i jak podróżowała.
Postawione cele są realizowane z wykorzystaniem zasady społecznego dowodu słuszności, opierającego się w tym przypadku na sztucznie kreowanym "jednomyślnym" przekazie mediów głównego nurtu o rzekomo nadchodzącej katastrofie klimatycznej i równoległej transmisji tej narracji przez instytucje, tradycyjnie postrzegane przez jednostkę jako źródła autorytetu.
W przypadku młodych przekaz jest dodatkowo osadzany na emocjach. Produktem kampanii stała się m.in. Greta Thunberg z hasłami wyrzeczenia się wolności i rezygnacji z dóbr jako warunkami kontynuacji egzystencji.
Zmasowana akcja propagandowa o rzekomo nadchodzącej "katastrofie klimatycznej" ma kreować permanentny stan zagrożenia oraz wzbudzać w jednostkach poczucie winy jako szkodzących planecie. W połączeniu z nasilanym uciskiem ekonomicznym propagandowe nakręcanie klimatycznej paranoi ma utwierdzać jednostki w przekonaniu o braku możliwości stabilnej egzystencji, a więc odwodzić od zakładania rodzin i posiadania dzieci, których przyszłe życie - w sugestiach propagandy - mogłyby stać się pasmem cierpienia.
Scenariusz i reżyseria: Martin Durkin i Martin O'Toole. Produkcja: Tom Nelson.
