14 Lipca 1943 r. odziały Ukraińskiej Powstańczej Armii, w trzy dni po dokonaniu zbrodni, jaką była „Rzeź Wołyńska”, najechały wieś Kołodno (położoną w powiecie krzemienieckim województwa wołyńskiego).
Na terenie wsi rozegrał się kolejny dramat jej polskich mieszkańców, zbrodnicze oddziały UPA dokonały masakry ludności polskiej.
Po przybyciu do wsi oddział UPA, liczący ok. 300 ludzi, rozszedł się po gospodarstwach, które zostały wskazane przez ukraińskich mieszkańców wioski, a zamieszkane były przez ludność polską.
Po wejściu do mieszkań upowcy zmusili Polaków do położenia się, a następnie bestialsko ich mordowali. Używali przy tym siekier lub broni palnej. Zbrodnia ta była zaplanowana w najmniejszych szczegółach, przed wejściem do budynków oprawcy z UPA starali się zachowywać spokojnie, by nie budzić lęku oraz ukryć swoje zbrodnicze zamiary, a co za tym idzie nie wywołać paniki wśród pozostałych mieszkańców.
Bandycka strategia przyjęta przez upowców skutkowała tym, że z życiem udało się ujść nielicznym polskim mieszkańcom wsi. Rzeź trwała 3 godziny. Ciała pomordowanych grzebane były w zbiorowych mogiłach, ale także w grobach indywidualnych, często na miejscu zbrodni.
Po dokonanej zbrodni miejscowa ludność ukraińska usypała kopiec, który miał stanowić symbol upamiętnienia „zwycięstwa” nad Polakami.
Należy przypomnieć, że głównym podburzającym Ukraińców do mordu na Polakach był duchowny prawosławny Szymanśkyj, a jego syn był jednym z miejscowych przywódców UPA.
Źródło: RDI
Więcej: Lipiec 1943 na Wołyniu https://ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/55837,Lipiec-1943-roku-na-Wolyniu.html
