Podjął zdecydowane działania reagując na ludzką krzywdę i niezrozumiałą bezczynność rządzących.
16 września 2025 r. skierował obszerną interpelację do ministry Pauliny Hening-Kloski, m.in. wskazując na pilną potrzebę wstrzymania egzekucji należności od pokrzywdzonych beneficjentów i dochodzenie roszczeń od wykonawców, którzy zainkasowali środki finansowe od beneficjentów i funduszu, ale nie wywiązali się z zawartych umów.
Ponadto zadał szereg ważnych pytań dotyczących funkcjonowania programu oraz odpowiedzialności za zaistniałe nieprawidłowości, m.in.:
- Dlaczego Program został skonstruowany w taki sposób, że kwoty dofinansowania przelewane były bezpośrednio na konto wykonawców, z pominięciem beneficjenta? Czemu miał służyć ten mechanizm niejasnych relacji pomiędzy Funduszem, beneficjentem i wykonawcami? Dlaczego pieniądze były przelewane na konta wykonawców, a nie beneficjentów, którzy powinni rozliczać się na podstawie podpisanej umowy z wykonawcami zleconych przez siebie prac? Jeżeli Fundusz postanowił przekazywać zaliczki wykonawcom, to dlaczego nie zawierał z nimi umów stanowiących do tego podstawę formalno-prawną?
- Dlaczego Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej żądają zwrotu dotacji (wraz z odsetkami) od beneficjentów, którym te środki nie zostały przekazane, a nie od firm, na których konta zostały przekazane zaliczki ze środków Programu „Czyste Powietrze”, zamiast inicjować wobec tych podmiotów procesy sądowe o zwrot nienależnie otrzymanych pieniędzy?
- Czy Prokuratura zabezpieczyła majątek podmiotów, które mogły dopuścić się przestępstw w realizacji Programu „Czyste Powietrze” na poczet ewentualnych przyszłych kar i zadośćuczynienia pokrzywdzonym – budżetowi państwa i obywatelom jako beneficjentom Programu?
Postawa i społeczne zaangażowanie Jarosława Zielińskiego jest wzorem dla innych parlamentarzystów. Przykładem wartościowej służby państwowej w ramach wykonywania mandatu posła oraz aktywnego dbania o dobro obywateli.
Poniżej treść interpelacji w pliku pdf.
